Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν την τάση να θυμώνουν πολύ γρήγορα και για οποιονδήποτε λόγο. Τι λέει η ψυχολογία για αυτές τις ακραίες ή συνεχείς περιπτώσεις θυμού?

Ο συνεχής θυμός είναι συχνά σημάδι ψυχολογικών διεργασιών που μπορεί να έχουν διαφορετικές αιτίες και θεραπείες. Παρόλο που ο θυμός μπορεί να είναι φυσικός και λογικός για πολλούς ανθρώπους, μπορεί να εξελιχθεί σε έναν συνεχή ή επίμονο θυμό που είναι επιβλαβής όχι μόνο για το ίδιο το άτομο, αλλά και για το περιβάλλον του.

Σύμφωνα με την ψυχολογία, ένα άτομο μπορεί να θυμώσει γρήγορα λόγω μιας αλληλουχίας παραγόντων που συσσωρεύονται. Αυτό εκφράζεται με τρία «στρώματα θυμού»:

 1. Έλλειψη ορίων.
Αν ένα άτομο θυμώνει για κάτι, αυτό σημαίνει ότι κάτι μέσα του δεν πάει καλά. Αυτό οδηγεί σε θυμό που αψηφά τη λογική. Σύμφωνα με την Harriet Lerner, ψυχολόγο και συγγραφέα του βιβλίου «Ο χορός του θυμού», ο κύριος λόγος είναι η συναισθηματική άμυνα. Με άλλα λόγια, είναι συχνά δύσκολο για ένα άτομο να εκφράσει τα συναισθήματά του με υγιή τρόπο. Έτσι, ο θυμός είναι ένα εργαλείο άμυνας απέναντι στα πιο ευάλωτα συναισθήματα.
Με άλλα λόγια: αντί να αντιμετωπίσει τα δυσάρεστα συναισθήματα, το άτομο αυτό θυμώνει. Είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο γνωρίζει πώς να επικοινωνήσει τις ανάγκες του, να θέσει όρια ή να αντιδράσει αυτόματα σε καταστάσεις που αντιλαμβάνεται ως απειλητικές ή άδικες. Η κατάσταση γεννά αδυναμία και ο θυμός είναι ο μόνος τρόπος για να ανακτήσουν την αίσθηση της δύναμης ή του ελέγχου.

2. Χαμηλή συναισθηματική νοημοσύνη.
Ο επίμονος θυμός έχει άμεση αιτία την έλλειψη ελέγχου και την αδυναμία να θέσουν όρια με υγιή και διεκδικητικό τρόπο. Αν ένα άτομο δεν έχει τα εργαλεία για να εντοπίσει τι πραγματικά το ενοχλεί, ο θυμός θα συνεχίζεται επ’ αόριστον. Επιπλέον, ο επίμονος θυμός μπορεί να σχετίζεται με χαμηλή ενσυναίσθηση. Αυτό παρεμποδίζει την κατανόηση των αντιδράσεων των άλλων και οδηγεί σε απογοήτευση.

Έτσι, η έλλειψη συναισθηματικού ελέγχου παίζει καθοριστικό ρόλο στο μόνιμο θυμό. Ως εκ τούτου, οι επαγγελματίες ψυχολόγοι συνιστούν να εργαστούμε για την ανάπτυξη της αυτογνωσίας, του αυτοελέγχου, της ενσυναίσθησης και των κοινωνικών δεξιοτήτων. Αυτό θα σας επιτρέψει να διαχειρίζεστε αποτελεσματικά τα συναισθήματά σας.

3. Ένα κακώς εκπαιδευμένο ή ανεκπαίδευτο μυαλό
Όταν το μυαλό είναι ανεκπαίδευτο, οι σκέψεις και τα συναισθήματα μπορούν να πυροδοτήσουν παρορμήσεις και να απομακρύνουν τον προβληματισμό και την επίγνωση. Όταν ένα άτομο είναι διαρκώς θυμωμένο, βιώνει μια άλυτη εσωτερική σύγκρουση. Αυτό οδηγεί σε συνεχές άγχος.