Γιατί ανοίγουμε το ψυγείο όταν δεν θέλουμε να φάμε?

Γιατί ανοίγουμε το ψυγείο όταν δεν θέλουμε να φάμε?

Ποιος δεν είχε ή δεν έχει τη συνήθεια να ανοίγει το ψυγείο όταν δεν έχει όρεξη για φαγητό? Αυτή η συμπεριφορά είναι κοινή σε πολλούς ανθρώπους, αλλά γιατί το κάνουμε?

Το άνοιγμα του ψυγείου όταν δεν πεινάμε είναι μια συμπεριφορά που μοιράζονται πολλοί άνθρωποι, αλλά λίγοι σκέφτονται την πραγματική της προέλευση.
Αυτή η φαινομενικά αθώα συνήθεια κρύβει μια βαθιά σύνδεση με τα συναισθήματα, τις συνήθειες και τη διάθεσή μας. Οι ειδικοί της ψυχολογίας και της ανθρώπινης συμπεριφοράς συμφωνούν ότι αυτή η ενέργεια δεν σχετίζεται πάντα με μια σωματική ανάγκη, αλλά με την αναζήτηση συναισθηματικής ικανοποίησης.

Όταν βαριόμαστε, είμαστε αγχωμένοι ή αγχωμένοι, η απλή πράξη του ανοίγματος του ψυγείου μπορεί να προσφέρει μια σύντομη στιγμή απόσπασης της προσοχής.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η συμπεριφορά αυτή σχετίζεται με τον συναισθηματικό εγκέφαλο που αναζητά ερεθίσματα για να ανακουφιστεί από το στρες.

Σε πολλές περιπτώσεις, δεν ψάχνουμε για φαγητό, αλλά για κάτι που θα μας παρηγορήσει ή θα μας δώσει μια αίσθηση ελέγχου μπροστά στην αβεβαιότητα.

Ο ψυχολόγος Charles Spence, ειδικός στην αισθητηριακή αντίληψη, προτείνει ότι το ψυγείο λειτουργεί ως «συναισθηματικός φάρος» στο σπίτι: ένα μέρος που υπόσχεται άνεση, άμεση ικανοποίηση ή ακόμη και μια αίσθηση σύνδεσης με ευχάριστες αναμνήσεις, όπως τα αρώματα της παιδικής ηλικίας ή ένα ιδιαίτερο γεύμα.

Γιατί ανοίγουμε το ψυγείο όταν δεν πεινάμε?

Το άνοιγμα του ψυγείου μπορεί να είναι μια αντανάκλαση της πλήξης. Σε στιγμές που η ρουτίνα γίνεται μονότονη, αυτή η χειρονομία γίνεται μια συμβολική παύση, σαν να εξερευνούμε επιλογές όχι μόνο για φαγητό, αλλά και για πιθανές περισπασμούς.

Το άγχος είναι επίσης ένα σημαντικό έναυσμα. Τα έντονα συναισθήματα ενεργοποιούν μηχανισμούς στον εγκέφαλό μας που αναζητούν πηγές γρήγορης ικανοποίησης, και το φαγητό είναι συχνά ανάμεσα στις κορυφαίες επιλογές.

Ακόμη και αν δεν βρούμε κάτι να φάμε, το απλό άνοιγμα μιας πόρτας και η θέαση του τι υπάρχει εκεί μπορεί να προσφέρει προσωρινή ανακούφιση.

Για όσους θέλουν να μειώσουν αυτή τη συμπεριφορά, είναι σημαντικό να εντοπίσουν τα συναισθήματα που την πυροδοτούν. Τεχνικές όπως η τήρηση συναισθηματικού ημερολογίου, η εξάσκηση της ενσυνειδητότητας ή ακόμη και η αναδιάταξη των τροφίμων στο ψυγείο ώστε να είναι λιγότερο αισθητά, μπορούν να βοηθήσουν.

Εν ολίγοις, το άνοιγμα του ψυγείου χωρίς να αισθανόμαστε πεινασμένοι είναι μια μικρή αλλά σημαντική χειρονομία που μας καλεί να σκεφτούμε τη συναισθηματική μας σχέση με το φαγητό και τον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε τα συναισθήματά μας σε καθημερινή βάση.

Back To Top