Μια νέα μελέτη που έχει αξιολογηθεί από ομότιμους προκαλεί αντιδράσεις στην επιστημονική κοινότητα, καθώς ισχυρίζεται ότι μπορεί να έχουμε κάνει λάθος για την προέλευση της ζωής.

Η μελέτη με κριτές εξετάζει πώς ακριβώς προέκυψαν τα γονίδια, εστιάζοντας στο πότε τα αμινοξέα μπήκαν στον «γενετικό χάρτη» της ζωής, όπως αναλύεται από την Liv Bridge.

Θεωρίες

Όλα τα έμβια όντα μοιράζονται τον ίδιο γενετικό κώδικα. Ωστόσο, το πώς και πότε σχηματίστηκε αυτός ο κώδικας παραμένει αντικείμενο έντονης επιστημονικής αντιπαράθεσης.

Σύμφωνα με τους γενετιστές του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, η κατανόησή μας για την εξέλιξη του γενετικού κώδικα χρειάζεται μια σημαντική αλλαγή.

Σε μια εργασία που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Science, ο Savsan Wehbi και η επικεφαλής συγγραφέας Joanna Masel προτείνουν ότι η σειρά με την οποία εμφανίζονται τα αμινοξέα, βασικά συστατικά του γενετικού κώδικα, διαφέρει σημαντικά από την καθιερωμένη επιστημονική συναίνεση.

Η σημασία των αμινοξέων στην εξέλιξη

«Ο γενετικός κώδικας είναι ένα καταπληκτικό σύστημα στο οποίο αλληλουχίες τριών νουκλεοτιδίων, γνωστά ως κωδικόνια, σε μια αλυσίδα DNA ή RNA μετατρέπονται σε πρωτεϊνικές αλληλουχίες χρησιμοποιώντας 20 διαφορετικά αμινοξέα».

«Πρόκειται για μια εξαιρετικά πολύπλοκη διαδικασία και ο κώδικάς μας είναι εντυπωσιακά καλός. Είναι κοντά στο βέλτιστο για πολλά πράγματα και πρέπει να έχει εξελιχθεί σταδιακά».

Οι ερευνητές εξήγησαν ότι τα βασικά μέρη των πρωτεϊνών μας (αμινοξέα) χρονολογούνται τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια πίσω, στον «τελευταίο παγκόσμιο κοινό πρόγονο» όλης της ζωής στη Γη.

Ο λεγόμενος «τελευταίος παγκόσμιος κοινός πρόγονος» (LUCA) είναι η μόνη μορφή ζωής που έχει «διακλαδωθεί» από τότε.

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι προηγούμενες έρευνες είναι ξεπερασμένες και λανθασμένες επειδή βασίζονται σε εργαστηριακά πειράματα και όχι στην εξέλιξη.

Για παράδειγμα, η παλιά θεωρία βασίζεται στο περίφημο πείραμα Urey-Miller του 1952, το οποίο προσπάθησε να προσομοιώσει τις συνθήκες της πρώιμης Γης στις οποίες πιθανώς δημιουργήθηκε η ζωή, αναφέρει το Phys.org.

Urey-Miller

Μια από τις βασικές αλλαγές στην κατανόηση σχετίζεται με το διάσημο πείραμα Urey-Miller του 1952, το οποίο προσπάθησε να προσομοιώσει τις συνθήκες των πρώτων χρόνων της Γης. Το πείραμα απέτυχε να ανιχνεύσει αμινοξέα που περιείχαν θείο, παρά την αφθονία του στοιχείου στη Γη.

Η ερευνητική ομάδα, χρησιμοποιώντας σύγχρονη τεχνολογία και δεδομένα από το Εθνικό Κέντρο Βιοτεχνολογικών Πληροφοριών, δημιούργησε ένα «δέντρο» πρωτεϊνικών δομών που εντοπίζονται μέχρι τον τελευταίο κοινό πρόγονο, αποκαλύπτοντας την ανάγκη αναθεώρησης της θεωρίας για την προέλευση των 20 αμινοξέων.

«Οι πρωτεΐνες είναι σαν τα ανταλλακτικά των αυτοκινήτων».

Ο Wehby συνέκρινε τις πρωτεΐνες με τα μέρη ενός αυτοκινήτου:

«Αν φανταστείτε μια πρωτεΐνη ως αυτοκίνητο, ένα τμήμα είναι σαν τροχός. Είναι ένα εξάρτημα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διαφορετικά αυτοκίνητα, και οι τροχοί υπάρχουν πολύ περισσότερο καιρό από τα αυτοκίνητα».

Στην πραγματικότητα, η ομάδα διαπίστωσε ότι ο σημερινός γενετικός κώδικας πιθανότατα δημιουργήθηκε αφού εξαφανίστηκαν άλλοι κώδικες.

Κατάφεραν να εντοπίσουν περισσότερες από 400 οικογένειες πρωτεϊνικών αλληλουχιών που χρονολογούνται από την LUCA, με περισσότερες από 100 από αυτές να προέρχονται ακόμη νωρίτερα και να έχουν προλάβει να διαφοροποιηθούν πριν από την εμφάνιση της LUCA.

Αυτές οι αλληλουχίες περιείχαν περισσότερα αμινοξέα με δομή αρωματικού δακτυλίου.

Ο Masel πρόσθεσε: «Αυτό παρέχει ενδείξεις για άλλους γενετικούς κώδικες που ήρθαν πριν από εμάς και έκτοτε έχουν εξαφανιστεί στην άβυσσο του γεωλογικού χρόνου. Οι δακτύλιοι φαίνεται να έχουν προσελκύσει την πρώιμη ζωή».

πηγή: foxreport

Διαβάστε επίσης:

Ξεχάστε τις διακοπές: Ένας νέος πλανήτης για ζωή μόλις έξι έτη φωτός μακριά!

Πώς να αναγνωρίσετε το αγαπημένο παιδί της οικογένειας; Μυστικά των γονικών προτιμήσεων